پر از تشویش و اضطراب

سلام شرمنده دیر آپلود کردم

پر ازغم ، پر از تشویش و اضطراب بود ، ژرفای نگاهش یا آنمردی که سراسر شور بود تکیه گاهش یک دیوار گلی بود .

می گفت : از باغاتِ سبزِ شهرش و اشکی که حلقه زده بود  کنجِ نگاهِ خسته اش ، و آهی کشید از درون ، از عمقِ دلْ و غمی مبهم شنیده می شد در اعماقِ آه اش .

دستانی پینه بسته داد از داغِ جور و تلاشِ عشقْ ، و در همان دستان ، کوله باری کهنه پر از شرم و غمِ دوری زوزه می کشید .

کمی نان و اندکی عشق و جرعه ای آب توشه راه اش را گرفت .

همان مرد در پستوی نگاهش رازهایی پنهان داشت شاید به خاطرِ زن و نوزادِ دوروزه اش قصدِ رفتن کرد .

گریستن عار است

دلم برای صداقت، راستگوئی و خنده هایت تنگ شده است .

دلم برای تو ، تبسم های شیرینت ، لحظه هایت تنگ شده است .

ببند پنجره را !!

دور ، دورِ نیرنگ است .

برای حجمِ سنگینِ باورت حتی دلم تنگ شده است .

بیا ببین ،!

هزار بغضِ شکسته و فرخورده در تهِ گلو مانده است .گر چه در این زمانه گریستن عار است .

چه می دانی که چقدر دلم برای نبودت تنگ شده است.

آسمان و ستاره ها در نظرم ، از نبودت هزار رنگ است .

هر روزیادهای خوبت از آسمانِ ابری دلم مدام و یکریز همراه با غرشِ ببر مانند بر سقف کوتاه دلم...