تو را میبینم

چند صباحی است دلم میل به آرزوئی دارد تا از خدا بطلبمش اما زحمت زیاد دارد چون عاشق است میل به گفتگو دارد .

به خیالم لحظه های شادش دریائیست آبی آبی ، و انتهائی ندارد از انتظار بگو نه از گفتگو ؟

آن همه خواب و خیال گذشته همه باطل شد ، کو آرامشی که مرا کشاند تا بام گفتگو ؟

مغرور مشو بیا تا بام خیالم که فوج فوج پرنده خواهی یافت و فرش فرش آرزو ! 

بنگر لحظه ای فقط لحظه ای ، آیینه را ، ببین نهاده ای برپیشانی طاقی از ابرو ، و چشمانی دریایی پر از خلسه ناز که آرزو نیست ، بلکه نقش خورشید است در آیینه روبرو

هر دم فکری رسد به خاطرم ، و چند خطی می نویسم که ناگهان نقش بسته ای در خطوط دفاترم ، در سراب روبرو  تو را میبینم